Aínda que fixen todo o posible para evitar que chegara este momento, o destino quixo que fósemos por camiños diferentes. Tocoume marchar de Ortigueira coa esperanza de poder volver pero hoxe comeza un novo curso e non estou aí para vervos.
Grazas Daniel, Candela, Adrián, Pablo, Ana, Zaira, Cecilia, Yeray, Julián, Nerea, Aitana, Cristian, Erika, Ángel, Ismael, Laura e Mateo por darme tanto e por permitirme facer este blog, o noso blog.
Tamén grazas a todos os meus compañeiros/as cos que compartín experiencias inolvidables e dos que aprendín a amar esta profesión.
Espero seguir sabendo de vós e compartindo desde a distancia a vosa andadura.
Sempre vos levarei comigo.